Het bericht van zijn overlijden was gezien zijn hoge leeftijd wel enigszins verwacht maar verraste ons toch nog, die zaterdag 4 mei jongstleden. Hij mocht dan wel niet veel meer in het openbaar verschijnen, veel mensen uit Heusden leefden met hem mee en hij met hen. Sedert zijn emeritaat in 1996 kwam priester Julien Declercq naar Heusden wonen, waar hij zich nog dienstbaar opstelde. Zo verzorgde hij bijvoorbeeld nog lang de jaarlijkse paardenwijding in oktober. Als het fysiek lukte en als het weer meezat, kwam de bejaarde priester met hulp van parochianen in een rolstoel naar de de H. Kruiskerk. Dat deed hij voor het laatst op 24 juni vorig jaar, tijdens de afscheidsmis van het Sinte-Barbarakoor, dat onder zijn impuls ontstond. En in september kwam hij nog praten met bisschop Lode, die toen spreekuur hield voor de parochianen tijdens zijn bezoek aan onze Emmaüsparochie.
Priester gewijd in 1956, werd E.H. Declercq onderpastoor in Sint-Amandsberg om twee jaar later naar Heusden te komen. Daar bleef hij 22 jaar lang onderpastoor. Bij zijn afscheid in 1980 waren de vele sprekers unisono : priester Julien was een man die steeds voor iedereen en altijd paraat stond. Iemand die slechts het woord “dienen” kende, een echte volksvriend. Hij was dan ook opgegroeid in een volksbuurt in Ledeberg, de plaats waar – volgens zijn wens – zijn uitvaartplechtigheid plaatsvindt en waar hij ook wordt begraven.
Julien Declercq was een intelligent man, die zijn mening ook recht voor de raap uitte. Dat werd niet altijd in dank afgenomen. Hij kampte ook met gezondsheidsproblemen. En zo kreeg hij als pastoor een ‘kleine’ parochie toegewezen: Melle Vogelhoek met een kerk toegewijd aan Onze_Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen. Het weerhield hem er niet van om groot te zijn in de manier waarop hij zijn priester-zijn beleefde. Met zijn warme persoonlijkheid en doordringende blik, maakte deze geliefde priester zeker indruk en leeft hij verder in de herinnering van velen.
diaken Luk
